adj
o, ā (tocad, toicthiu). Also taicthech, toicceach.
prosperous, wealthy:
dorecadhsan an t-iasc tar cenn innmhuis doḟulachta, corbo toictech é,
ACL iii 321.y
.
cintar
taicthig a trebthai | imtar indai an-ilchethrai,
SR 4661
.
fuarammar mor thír mainbthech | toichthech trebthach
il-tairthech,
4702
.
sochraid in sluag, t.¤ in tuath,
Immrama
73 § 187
.
in triar t.¤ trennertmur,
Stair Erc. 1393
.
triath t.¤
tromthalmach,
ZCP vi 26.18
.
dó as córa an chaithir thaictheach | in naithir chródha chocthach,
IGT Decl. ex. 828
.
taoiseach tromthoiceach,
PCT 197.
As subst.
rich man: uathadh toiceach téid ar neamh 'few rich men go to heaven',
Giolla Brighde 240 § 16
.
gur shaoil an toicceach nach raibhe
baoghal air féin,
TSh. 541
.
san oraoid do sgríobh gus na
toictheachaibh,
7107
.
na toicthigh nach fóireann riachtanas na mbocht,
7155
.
beannacht na láimhe clí dona
toicceachaibh,
9914
.
? To this:
toicteg saide co n-ataithe tene ina anmaim
i taiti samraid dogres,
O'Mulc. 149.