n
io, m. singulative of oirce. A pet dog, a lapdog
:
oircne measan con,
Metr. Gl. Ff. 60.
esrecht .i. in t-oircne
(.i. gairit),
O'Dav. 788.
oircne na rigna,
Laws i 144.10 Comm.
(gl.
oirce,
126.9
).
cia laisin coir oircne? Nin̄. oc briugaid ┐
liaigh ┐ cruitire ┐ rigan,
Eg. 88 f. 2c
(
O'Curry 2143
).
cloicend in
oircne,
Corm. p. 30
s.v. mogheime.